| Titel: | Spaghetti van Menetti |
| Auteur: | Kees Leibbrandt |
| Uitgeverij: | Ploegsma, 2008 |
| ISBN: | 978 90 216 6613 6 |
| Illustraties: | Carl Hollander |
Smullen van Spaghetti
‘Eindelijk is Menetti boven op de berg. Slaperig loopt hij het stadje in. Hij gaapt. Maar als zijn mond helemaal open is, blijft hij verbaasd staan. Wat ziet hij daar? Is dat een mens? Is dat een vrouw? Zij lijkt wel een aangeklede bezemsteel. Die kan thuis door de brievenbus naar binnen, denkt hij. Maar ook de mevrouw is verbaasd. Wat een dikzak, denkt zij. Die man heb ik hier in Spriet nog nooit gezien. Hij zou bij mij thuis niet eens door de deur kunnen. Rare mensen heb je toch! Wat zou hij hier komen doen?’
Die dikke man is Menetti. Hij is op visite in het stadje Spriet. In dit stadje is alles héél dun. Niet alleen de mensen zijn er dun. Ook de bomen zijn dun, net als de lantaarnpalen, de hekjes en de huizen. De deuren van de huizen zijn zo dun dat Menetti nergens naar binnen kan. Zijn buikje zit in de weg! Menetti vindt dat de Sprieten best wel wat dikker mogen worden en besluit daarom eten voor hen te maken. Het moet wel dun eten zijn, want de inwoners van Spriet eten natuurlijk alleen maar dun eten. En dan heeft Menetti het: spaghetti!! En inderdaad, de inwoners van Spriet smullen van de spaghetti en worden steeds een beetje dikker. Maar omdat ze de spaghetti zo lekker vinden, worden ze té dik. Uiteindelijk past geen enkele Spriet nog in zijn kleren, zijn hun bedden te dun om in te slapen en kan niemand zijn huis nog in of uit. De burgemeester moet met een oplossing komen!
Dit boek van Kees Leibbrandt verscheen al eens in 1964 en is nu opnieuw uitgegeven. Het verhaal van ‘Spaghetti van Menetti’ zit goed in elkaar en is met veel humor geschreven. Het is erg grappig om te lezen én te zien hoe dun alles in Spriet is. Kees Leibbrandt beschrijft de gebeurtenissen in Spriet op een vlotte manier, doordat hij korte zinnen gebruikt. Hierdoor leest het boek erg makkelijk: als lezer wil je heel graag weten wat er met Menetti en de steeds dikker wordende Sprieten gaat gebeuren. Ook de tekeningen van Carl Hollander werken op je lachspieren. Doordat de tekeningen nu deels in kleur zijn, worden ze nog levendiger. Je blijft vooral terugbladeren naar de tekening van de burgemeester en zijn vrouw. Hierop kan je goed zien dat de Sprieten steeds dikker worden!
Ondanks dat het boek al zo´n 45 jaar oud is, blijft het een grappig verhaal met mooie tekeningen. Wedden dat ‘Spaghetti van Menetti’ ook jou aan het lachen krijgt?
