De Wilde Kippen Club

Kippen en kleine mannetjes

Ha, denk je misschien als je dit boek van Cornelia Funke in handen krijgt. Dat gaat vast over Venetië, zoals in ‘De dievenbende van Scipio’, of over een avontuurlijke zoektocht, zoals in ‘Thomas en de laatste draken’, of over betoverde boeken, zoals in ‘Hart van inkt’. Maar nee; dit boek lijkt in geen enkel opzicht op de andere boeken van Funke. Dit is geen magisch boek, maar een meídenboek!

‘De Wilde Kippen Club’ gaat over vier vriendinnen: Sprotje, die eigenlijk Charlotte heet, Roos, Melanie en Kim. Ze vinden hun dagelijks leven nogal saai en zijn op zoek naar avontuur. En Sprotje is ervan overtuigd dat het avontuur vanzelf komt aanwaaien als je een club opricht!

‘Maar wat moeten we dan zo vaak met elkaar?’vroeg Melanie. (…) ‘Nou, wat doe je anders dan allemaal voor spannends?’ wilde Sprotje weten. ‘Ik zit dus thuis te niksen, als ik niet toevallig bij mijn oma aan het sloven ben. Roos heeft niets beters te doen dan de hele tijd op haar broertje te passen. En Kim beleeft vast ook niet aan de lopende band de grootste avonturen, of wel soms?’

De meiden gaan de strijd aan met vier jongens uit hun klas, die zichzelf de Pygmeeën* hebben genoemd en altijd lopen te klieren. Maar al snel loopt het uit de hand; de Wilde Kippen halen een streek uit, waarna de Pygmeeën wraak nemen. Zo raken de meiden opgesloten in het conciërgehok op school en vangen ze de jongens in de tuin van oma Bergman. Het is echt oorlog tussen de twee clubjes, totdat ze beseffen dat ze daar geen van allen echt gelukkig van worden…

Hoewel dit boek wat eenvoudiger van opzet is dan de andere boeken van Funke, is het helemaal niet slecht! Het leest lekker weg en bovendien hebben de hoofdpersonen wel degelijk wat diepgang meegekregen. Sprotjes vader heeft ze nooit gekend en haar moeder werkt veel op de taxi, dus is ze vaak alleen. Ze mag haar oma eigenlijk niet zo, maar durft niet echt tegen haar in te gaan. Sprotjes vriendin Roos moet heel vaak op haar kleine broertje passen, terwijl haar oudere broer daar altijd onderuit komt. En Melanie blijkt lang niet zo’n oppervlakkig blondje te zijn als je in eerste instantie zou zeggen. Nu is er nog niet zo veel aandacht voor, maar hopelijk komt de achtergrond van de meiden in de volgende delen wat meer aan bod. Dan onderscheidt ‘De Wilde Kippen Club’ zich écht van het doorsnee ‘meidenserie’.