Mirjam Mous

Mirjam Mous

Op 7 november 1963 werd Mirjam Mous in Oosterhout geboren. Ze groeide op in Made. Al heel jong leerde ze zichzelf lezen. Toen Mirjam drie jaar was, kreeg ze van haar moeder een ABC-boek. “Dat boek kende ik al snel uit mijn hoofd. Ik las mezelf voor en volgde met mijn vingers de woordjes. Plotseling ontdekte ik dat elke letter voor een klank stond en kon ik lezen.” Toen besloot ze al dat ze later schrijfster wilde worden. Mirjam: “Ik vond het zo geweldig dat een paar van die tekentjes een hele wereld konden scheppen.” Ze las heel veel boeken. Vooral die van Enid Blyton (van de serie De Vijf), Thea BeckmanJan Terlouw en Evert Hartman verslond ze.

Na de lagere school ging ze naar de havo. Vond ze taal, spelling en lezen op de lagere school nog heel erg leuk, op de middelbare school was Mirjam meer geïnteresseerd in vriendjes dan in leren. Ze ging naar de Pedagogische Academie, wat nu de pabo heet en kwam in het speciaal onderwijs terecht. Jarenlang heeft Mirjam lesgegeven en ondertussen bleef ze ook schrijven. In 1998 kwam haar eerste boek uit: ‘Monsters mollen!’ 

Mirjam schrijft aan de ene kant grappige boeken voor lezers vanaf een jaar of vijf en aan de andere kant aangrijpende verhalen voor jongeren. ‘Jammie mammie’ gaat bijvoorbeeld over een bloeddorstig draakje dat de prullenbak op school in brand steekt! Bijzonder is ‘Fluisterwater’, een verhaal over Marit die een vakantiebaantje heeft bij het dolfinarium. Al op de eerste bladzijde van het boek lees je dat Marit niet meer kan lopen en in een rolstoel zit. Hoe is dit gebeurd? Marit vertelt jou haar verhaal. ‘Fluisterwater’ is een verhaal waarin ook nog een ander verhaal zit, namelijk ‘Maren van meerminnen’, een boek dat Marit haar vader voor zijn verjaardag geeft, omdat hij gek is van zeemeerminnen. Zelf leest ze dat boek ook en het is mooi om te zien hoe dicht dat verhaal bij Marits eigen leven staat.

Kenmerkend voor Mirjams boeken is dat ze zo lekker weg lezen. Je leest de eerste bladzijde en je wil maar doorlezen, doorlezen en maar doorlezen. Inspiratie voor haar boeken haalt ze uit haar werk als groepsleerkracht. Mirjam: “Zo heb ik ‘De juf is een heks’ bijvoorbeeld geschreven toen een leerling zei dat ik door mijn zwarte kleren wel een beetje op een heks lijk.” Maar ideeën doet ze ook op tijdens de vele reizen die ze al gemaakt heeft. Zo bezocht ze al Oeganda, Maleisië, Madagaskar, Zuid-Afrika, Zimbabwe, Equador en de Galapagos Eilanden. De Verenigde Staten inspireerden Mirjam voor het schrijven van haar boek ‘Pistolen Paula’ waarbij ze toevallig in een westernstadje met een cactuscafé terecht kwam.

Ook het idee voor het boek ‘Doorgeschoten’ vindt zijn oorsprong in Amerika. In 1999 richtten twee leerlingen van Columbine High School een bloedbad aan door twaalf medescholieren en een leraar dood te schieten. Het Nederlandse meisje Janna gaat een jaar bij haar tante in Amerika wonen. We lezen haar verhaal, maar ook het verhaal van Eloy, Bud en Cassie. Een spannend en aangrijpend boek waar je stil van wordt.

Naast schrijven en reizen gaat Mirjam ook graag naar de schouwburg of de film en heeft ze geen huis-, maar tuindieren! In de vijvers bij Mirjams stadsboerderijtje in Breda, waar ze samen met Wim woont, wonen padden, kikkers en salamanders. “Het liefst zou ik er ook nog wat hagedissen, varanen en leguanen bijhebben. Dat vind ik zulke mooie beesten,” aldus Mirjam. De schrijfster gaat niet alleen graag op reis naar Afrika, maar ook het kerkhof is een plaats waar ze graag komt. Mirjam: “Het is er zo stil en vredig en elk graf vertelt een eigen verhaal. Ik kan er uren ronddwalen. Ook in het buitenland bezoek ik graag begraafplaatsen. Elk land begraaft zijn doden weer op een andere manier. Soms zijn het net dorpen met al die huisjes.”