Tonje en de geheime brief

Diamantdagen en mirakelmuziek

Stel je voor: een klein dorpje in Noorwegen, een dik pak sneeuw en vakantietijd. ‘Dus na een indrukwekkende skisprong, maakt Tonje een buiklanding, als een snoeppoppetje ondersteboven in een taart met veel te veel slagroom erop.’ Een verhaal dat zo begint – en dat doet ‘Tonje en de geheime brief’– wil je zeker verder lezen. Doen, dan beleef je een heerlijk avontuur.

Het verhaal begint in het Glimmerdal, het dal waar Tonje woont en waar de mooie dagen volgens haar diamantdagen zijn. Tonje is een vrolijk meisje van bijna tien, met woeste rode krullen. Iedereen noemt haar altijd de kleine donder van het Glimmerdal. Haar beste vriend is Gunnvald, haar overbuurman en peetoom van 74 jaar. Hij is zo lang als een trol en doet soms heel erg dwars. Tonje heeft in Gunnvalds keuken een vaste stoel, een vaste kapstokhaak en een vaste beker. Gunnvald maakt chocolademelk van echte chocoladerepen en speelt op zijn viool mirakelmuziek voor haar. Samen werken ze steeds aan nieuwe projecten.

Tonje heeft het vaak aan de stok met Klaus Hagen, de eigenaar van de camping. Hij wil rust in het Glimmerdal – kinderen zijn op zijn camping niet toegestaan – maar daar trekt Tonje zich niets van aan. Zij fietst altijd luid zingend langs de camping. De stuurslee-testrace die Tonje en Gunnvald houden, vindt Klaus Hagen helemaal niet leuk. Als Tonje met een onaffe slee zonder remmen nog een keer het dal in glijdt om Klaus Hagen te pesten, botst ze tegen de postbode op. Ze krijgt van hem een brief mee voor Gunnvald. Haar vriend vertelt haar niets over de brief, maar later zal blijken hoeveel veranderingen die geheimzinnige brief in gang heeft gezet.

Schrijfster Maria Parr vertelt al bij de inhoudsopgave heel kort waar elk hoofdstuk over gaat, zoals ‘Waarin Tonje bijna een salto op de ski’s maakt’. Dat maakt nieuwsgierig. Alle hoofdstukken samen vormen een grappig, spannend en gevoelig verhaal. Maria Parr weeft mooi het oude verhaal over Heidi – het meisje dat bij haar opa in de bergen woont – door haar eigen verhaal heen. Tonje ontdekt wat Gunnvalds geheim is en wordt daar verdrietig van. Zo leer je ook de gevoelige kant van Tonje kennen.

Door de taal die ze gebruikt laat Maria Parr je op een prettige manier met Tonje en Gunnvald meeleven. De zinnen zijn vaak leuk om te lezen. De ene keer klinken ze als een gedicht: ‘De tonen sijpelen door de kier van de deur en dansen in de blauwe middaglucht.’ De andere keer zijn ze meer spreektaal: ‘O, jij klein kloothommeltje, razend wordt ze!‘ of ‘Dan barst Tonje Glimmerdal in lachen uit, zodat de melk haar neusgaten uit spuit.’

Het kan niet missen: je voelt je direct thuis in het Glimmerdal!